YAZAR AYNUR DİLBER ÖĞRENCİLERLE BULUŞTU

Okul konferans salonunda gerçekleştirilen programda konuşan Dilber, "Yazarların bulunduğu atmosferi solumak için yazar söyleşi programlarına katılıyordum. Daha sonra İstanbul'da yazarlık atölyesine başladım. Oradaki ilk hocam şiir yazmamı söyledi. Şiiri yazdıktan sonra hocamın yanına gittiğimde şiirimin güzel olmadığını söylediğinde ilk hayal kırıklığımı yaşamış oldum. İçimde hala yazma isteği vardı ve şansımı tekrar denemek istedim. Kültür Merkezi'nde ki hocamız bizden bir metin yazmamızı istedi. Bir hikaye yazıp yanına gittiğimde okudu ve bana çok yetenekli olduğumu söyledi. O cümleyi duyduktan sonra sürekli okumaya ve yazmaya başladım. 5 yıl boyunca ciddi anlamda sabah erken kalkıp yazmaya ve bütün boş vakitlerimi kitap okuyarak geçirdim. Çünkü insanın hobi olarak yaptığı şeyler yük olmuyor. Hatta onun yaşamına anlam katıyor. Biz gerçekten hayatımız anlamlı olsun diye yaşıyoruz" dedi.
"Mesleğimiz bazen bizim hayatımız oluyor ama bir yerde iş dünyamızı tatmin edemiyor" diyen Dilber, konuşmasını şöyle sürdürdü:

"O yüzden benim hayatıma dokunan, anlam katan şey yazmak ve okumak diyebilirim. Kitabım 5 yıl içinde yazdığım tüm öykülerden oluşuyor. Öykülerimin yayınlanması da 2. yılın sonunda başladı. Yazmış olduğum öyküleri dergilere gönderdim. Bazen dergilerden olumsuz yanıtını alsam da beğenilen ve yayınlanan da çok oldu. Camiaya birden düşmüş gibi oldum. Aslında 5 yıl yazarlık için kısa bir zamandı. Çünkü yazar arkadaşlarım var onlar çok daha küçük yaşlarda yazmaya başlamışlar. Ama şunu söyleyebilirim, bulunduğumuz konum, yaşımız ve çevre yazmaya engel değil. Benim ailem evinde kitaplık olan bir aile değildi. Kütüphaneli bir evden gelmiyorum. Evde kütüphane olsaydı daha kısa yoldan içimdeki yazma arzusunu ortaya çıkarabilirdim. Ama hiç problem değil. Çünkü ben nasibe inanıyorum."

SAPANCA GAZETESİ